Shaksuka is een éénpansgerecht dat van oorsprong uit de Oosterse keuken komt, en waar je oneindig mee kunt variëren.
Als je het goed bekijkt is het eigenlijk niets meer dan eieren in een pittige tomatensaus, maar bijna iedereen zal dit een heerlijk gerecht vinden, dat je zoals al geschreven steeds weer anders kunt maken door andere groenten en kruiden toe te voegen.
Recept Shaksuka
Materialen
- Koekenpan
Ingrediënten
- 3 Rode uien
- 1 Eetlepel Olijfolie
- 3 Rode puntpaprika’s
- 1 Blikje Tomatenblokjes in tomatensap
- 4 Eieren
- Eventueel naar smaak kruiden
Instructies
- De uien schoonmaken en in ringen snijden.
- De olie in een koekenpan of hapjespan verhitten, en hierin de uiringen 10 minuten fruiten op een laag vuur.
- De paprika ontdoen van steel en zaadlijsten. Snij de paprika in dunne reepjes.
- Voeg de paprika bij de uien en bak de paprika nog 5 minuten mee.
- Tomatenblokjes toevoegen en het geheel aan de kook brengen.
- De shaksuka kun je op brood of stokbrood serveren, je kun het brood ook gebruiken om in saus te dippen.
Notities
Wat is het budget?
Wat is het budget?
Een eenvoudig gerecht dat je met een beperkt budget kunt bereiden, draait om de juiste balans tussen basisingrediënten en smaakvolle toevoegingen. Gebruik een stevige tomatenbasis als ruggengraat, opgebouwd uit blikken gepelde tomaten en wat tomatenpuree voor extra diepgang. Voeg een aromatisch bouquet van specerijen toe, zoals komijn, paprikapoeder en een snufje chili, om een rijke, warme smaak te creëren. Met wat knoflook en uien, die je zachtjes aanzet in een royale scheut olijfolie, leg je een solide fundament. Het gerecht wordt afgetopt met eieren, die je pocheert in de saus; een eenvoudige eiwitbron die je portemonnee ontziet. Serveer met een stuk platbrood of simpelweg geroosterd brood voor een voedzame maaltijd die niet alleen betaalbaar is, maar ook met minimale middelen maximale smaak biedt.
€ 4,17 voor 4 personen. Dus ongeveer € 1,04 per persoon.
Hoe ik Shaksuka klaarmaak?
Hoe ik ShaksukaShaksuka maken begint voor mij altijd met een moment van contemplatie in de keuken. Het is geen gerecht dat je vluchtig in elkaar draait; het vraagt om een soort meditatieve focus, alsof je je volledig onderdompelt in de kunst van de smaken. Ik begin steevast met een diepe gietijzeren pan, die zijn warmte gelijkmatig verdeelt en de ingrediënten de kans geeft om volledig tot hun recht te komen. De eerste stap is altijd de ui, die ik met geduld in fijne halve ringen snijd. Zodra die in de pan glijden met een scheut olijfolie van de beste kwaliteit, begint de ruimte zich te vullen met een subtiele zoetheid die alleen karamelliserende uien kunnen oproepen.
Terwijl de uien hun tijd nemen, snijd ik paprika’s in dunne reepjes, zorgvuldig zodat de textuur straks perfect in balans is. Deze voeg ik toe aan de uien, waarna ik de temperatuur iets verhoog om ze een lichte blaarvorming te geven. Die subtiele rooksmaak tilt de shaksuka naar een hoger niveau en geeft het een diepte die niet alleen smaakt naar warmte, maar ook naar de hartslag van het Midden-Oosten. De tomaten, vers geraspt en gepeld, voegen zich daarna bij het mengsel, waarbij hun natuurlijke zoetheid en zuur de basis vormen van de saus. Ik voeg geen suiker toe – nooit – want de juiste tomaten hebben dat niet nodig. Alles draait hier om de kwaliteit van de ingrediënten.
De kruiden vormen de ziel van de shaksuka. Komijn, gerookt paprikapoeder, een snufje cayennepeper voor de diepgang, en dan korianderzaad dat ik vooraf licht toast en fijnwrijf in een vijzel. De geur die dan opstijgt is bijna hypnotiserend. Alles wordt voorzichtig door de saus geroerd, die ik even laat sudderen totdat de smaken zich volledig met elkaar hebben verweven. Geduld is hier geen luxe, maar een essentieel onderdeel van het proces. Een goede shaksuka vraagt om een saus die een evenwicht bereikt tussen zoet, zuur, pittig en hartig.
Wanneer de saus perfect is ingedikt, maak ik met de achterkant van een lepel kleine holtes in het mengsel. In die kleine kuiltjes laat ik voorzichtig eieren glijden, zodat de dooiers intact blijven en hun gouden glans behouden. De pan gaat dan half afgedekt op laag vuur, net lang genoeg om het eiwit te laten stollen terwijl de dooier zijdezacht blijft. Dit moment vraagt om aandacht; een seconde te lang, en je mist die perfect vloeibare kern die zo essentieel is.
Als alles klaar is, strooi ik er nog verse koriander en een beetje verkruimelde feta overheen. Dit zijn geen toevallige toevoegingen, maar doordachte contrasten. De koriander brengt frisheid, terwijl de feta een zoute, romige dimensie toevoegt die de rijkdom van het gerecht compleet maakt. Op tafel gaat er altijd een warm stuk ambachtelijk brood bij, dat fungeert als een verlengstuk van je vingers – een hulpmiddel om elk druppeltje saus op te vangen, geen restje blijft onbenut.
Shaksuka maken is voor mij een ritueel. Het dwingt je om stil te staan bij elk onderdeel, om aandacht te schenken aan het samenspel van smaken en texturen. Het is een gerecht dat niet alleen voedt, maar ook inspireert. Elke hap is een herinnering aan waarom koken niet slechts een handeling is, maar een manier van leven.
Wilhelmus Hengstmengel
Auteur en kokAls kok weet Wilhelmus Hengstmengel als geen ander dat ook simpele gerechten bijzonder smakelijk kunnen zijn. Steeds meer mensen zijn ook op zoek naar gerechten waarbij niet de hele keuken op z'n kop hoeft te worden gezet.
Hij heeft inmiddels ruim 15 jaar ervaring in de keuken, en schrijft artikelen en recepten voor diverse Nederlandstalige receptensites (onder andere deze site), en enkele Duitstalige receptensites. Als oud groenteboer weet hij veel over groenten en fruit, en door het veelvuldig koken ook veel over de bereiding van vlees en vis. En natuurlijk over het langer goed houden van voedingsmiddelen. Hij heeft een passie voor het schrijven over simpele gerechten en kookmethoden. is een geboren Rotterdammer, maar vandaag de dag een echte Tiroler en Wereldburger. Zijn motto. "soms kom ik erg dom over, maar ik draag tenminste een schone leesbril, en zie dus alles helder".